Kiedy makulatura nadaje się do utylizacji?

Papier i tektura to jedne z najczęściej odzyskiwanych materiałów w procesie recyklingu. W świadomości społecznej funkcjonują jako surowce „wiecznie odnawialne”. Rzeczywistość jest jednak bardziej złożona. Makulatura – mimo że powszechnie zbierana i przetwarzana – nie zawsze nadaje się do ponownego użycia. Istnieją konkretne kryteria, które decydują o tym, czy papier może zostać przekształcony w nowe opakowanie, czy też powinien trafić do utylizacji.

Jakość włókien – nie każdy papier da się odzyskać wielokrotnie

Makulatura to surowiec wtórny, który można przetwarzać, ale tylko do pewnego momentu. Każdy proces recyklingu powoduje skracanie włókien celulozowych – to one decydują o trwałości i jakości papieru. Po kilku cyklach (najczęściej 5–7) włókna stają się zbyt krótkie, by można było z nich uzyskać stabilną strukturę. Taki materiał nie nadaje się już do produkcji papieru czy tektury, nawet przy dodatku włókien pierwotnych.

Jeśli ilość zanieczyszczeń lub stopień zdegradowania włókien przekracza określone normy, papier nie trafia do produkcji. Zamiast tego zostaje przekazany do utylizacji termicznej lub – w ograniczonym zakresie – do zastosowań niskiej jakości, np. jako wypełniacz lub surowiec opałowy.

Zanieczyszczenia i obecność materiałów obcych

Kolejnym czynnikiem wykluczającym makulaturę z recyklingu są zanieczyszczenia. Nawet dobrej jakości papier może stracić swoją wartość, jeśli został zanieczyszczony tłuszczem, farbą drukarską niskiej jakości, plastikiem czy resztkami jedzenia. Dlatego zużyte ręczniki papierowe, papier pakowy z zabrudzeniami czy kartony po pizzy nie powinny trafiać do pojemników na makulaturę.

W procesie segregacji istotne jest także oddzielenie papieru od innych materiałów – np. plastikowych okienek w kopertach, metalowych zszywek czy taśmy klejącej. Nawet niewielka ilość tworzyw sztucznych może wpłynąć na jakość całej partii.

Wilgoć, pleśń i procesy rozkładu

Makulatura podatna jest na działanie czynników biologicznych. Wysoka wilgotność, kontakt z wodą lub niewłaściwe warunki przechowywania mogą doprowadzić do rozwoju pleśni, bakterii i rozkładu włókien celulozowych. Papier nasiąknięty lub spleśniały nie tylko traci swoje właściwości, ale staje się materiałem potencjalnie niebezpiecznym dla zdrowia pracowników przetwórni.

Z tego względu w naszym zakładzie każda partia makulatury podlega ocenie. Jeżeli surowiec nosi ślady zawilgocenia, nieprzyjemnego zapachu lub widocznych zmian biologicznych, trafia do utylizacji. Bezpieczne przetwarzanie makulatury zaczyna się od prawidłowego przechowywania i transportu – zarówno na etapie zbiórki, jak i w punktach skupu.

W Packprofil od lat zajmujemy się przetwarzaniem makulatury i produkcją ekologicznych opakowań z odzysku. Dzięki doświadczeniu i kontroli jakości jesteśmy w stanie wykorzystywać tylko ten surowiec, który spełnia normy techniczne i środowiskowe. To podejście pozwala nam oferować stabilne, trwałe i w pełni recyklingowalne produkty – od tulei i kątowników po płyty i przekładki z tektury litej.